O gün büsbütün güzeldi. Hiç yaşanmamış şeyler gibi güzeldi.
Hayatın eşiğinde, düşüncenin içinde, son bir defa gördüğümüz şeyler gibi güzeldi.
Hele bir gece olsun, şiir çıksın dolunayda, bedensiz bir ruh gibi parlasın ışık
O zaman görün, sözlerin bedenden sıyrılışını,
Artık kıvranmadan yazan kalemin, kelimeleri soyup da çıkarışını…
Deli ye sor! Aşk’ın soyunup nasıl kalbe girdiğini,
Soyunmadan Deli, sevişmeden Veli olmayacağı gibi,
Soyduk ve soyulduk da,
Yosun bağlamış bir parçanın kayganlığında,
Sıyrılmak için kendini saldığın derin duygulara,
Dolunaylı bir gece, hadi soyun da gel, bedenini çıkart
Kalan Ruh’un Dolunaydan geçsin…
